TGN Blog Network

Imperium, część 69 – Prowincje. Wolne państwo-miasto Nuln & Hrabstwo Wissenlandu, część 4 – Historia i polityka, Historia Nuln.

Posted on September 19th, 2017 under Historia i zwyczaje Imperium, Hrabstwo Wissenlandu, Imperium, Muszkieterzy z Nuln, Nuln, Prowincje. Posted by quidam corvus

Nasza jest ziemia uwiązana milczeniem; nasz jest czas, gdy prawda pozostaje niewypowiedziana. 
– Dietlef Sierck, dramaturg

Dawna stolica, główny ośrodek technicznego rozwoju imperialnej machiny wojennej oraz akademickie serce ludzkości – Nuln zwane jest Klejnotem Imperium. Mimo że zajmuje drugie miejsce pod względem liczby mieszkańców (zaraz po Altdorfie), zdecydowanie przewyższa stolicę pod względem bogactwa życia towarzyskiego i umiłowania sztuki. Tak jak większość miast Imperium, Nuln ma swoje tajemnice, a mroczny cień okrywa rozciągające się pod miastem kanały ściekowe oraz nadrzeczne dzielnice biedoty. Dawna stolica Imperium to miasto skrajnych kontrastów. Elity towarzyskie bawią się na wystawnych balach urządzanych przez Księżną w przestronnych salach jej ufortyfikowanego pałacu, podczas gdy w zakamarkach Labiryntu rodzą się kolejni mutanci. Uczeni toczą dysputy o filozofii i astronomii, podczas gdy bandy Szczuroludzi poczynają sobie coraz śmielej w kanałach, a okrutni zabójcy brutalnie mordują swoje ofiary w ciemnych zaułkach Nowego Miasta.

Po odejściu Sigmara na Wschód, Nuln doświadczyło ognia, wojen oraz fali grabieży. W ślad za pożarami i zniszczeniami na miasto spadły klęski zarazy i głodu. Okoliczne tereny spustoszyła wojna domowa, która prawie rozerwała Imperium na strzępy. Z Przełęczy Czarnego Ognia nadciągały kolejne hordy Orków, a jednak miasto przetrwało, głównie dzięki uporowi i męstwu mieszkańców. Jedna z najstarszych ludzkich osad w Imperium wielokrotnie wspinała się na szczyty świetności, by następnie chwiać się na krawędzi upadku. Jest to miasto kontrastującej architektury, miejsce zamieszkiwane przez dekadencko bogatych i rozpaczliwie biednych. To tętniąca życiem metropolia, w której wiejski urok Wissenlandu łączy się z postępową myślą elity intelektualnej.

Przez wiele stuleci okolicznymi ziemiami władali Elfowie Wysokiego Rodu. Jednak gdy pierwsza fala ludzkich plemion dotarła w te okolice ze Wschodu, starożytna elfia cywilizacja od dawna już wycofywała się z tej krainy, pozostawiając po sobie rozproszone po lasach i wzgórzach imponujące ruiny. Przed powstaniem Imperium większość mieszkańców Starego Świata żyła wzdłuż wybrzeża Morza Tileańskiego. Byli to spadkobiercy starożytnych cywilizacji, które również miały już za sobą czasy świetności. Osiem ludzkich plemion, które przybyły ze Wschodu uciekając przed nieznanym zagrożeniem, przyniosły do Starego Świata świeżą krew i zapał. Z pomocą Krasnoludów, owi barbarzyńcy przekroczyli Przełęcz Czarnego Ognia i osiedlili się na pokrytych gęstymi lasami północnych terenach kontynentu.

Stary Świat nie był przygotowany na przybycie wojowniczych i żądnych krwi barbarzyńców, ale wielu ludzi uważało, że będą mogli wykorzystać niski poziom rozwoju tych plemion. Tileańscy kupcy, usłyszawszy o nowo przybyłych, od razu zdecydowali się zaryzykować i ustanowić nowe, prowadzące na północ szlaki handlowe. Jednakże takie wyprawy były pełne niebezpieczeństw. Wymagały od śmiałków przepłynięcia przez Cieśninę Piratów do wnętrza Czarnej Zatoki, a następnie podróżowania daleko w głąb lądu, w stronę Przełęczy Czarnego Ognia. Istniała także inna możliwość. Kupieckie statki mogły opłynąć wybrzeże Wielkiego Oceanu, przedostając się na nękane przez sztormy Morze Szponów. Wyprawy którąkolwiek z tych dróg były jednak niebezpieczne i kosztowne – zarówno w sensie ludzkiego życia jak i złota. Jednakże problemy z transportem towarów zostały rozwiązane, gdy przedsiębiorczy tileański kupiec z Miragliano odkrył Rzekę Pogłosów, która płynęła pod górami Przeskok w głąb ziem barbarzyńców. Upatrując w tym życiową szansę na wzbogacenie się, kupiec zatrudnił liczną eskortę najemników i ruszył podziemnym szlakiem. Prawie połowa członków tej wyprawy została zabita przez zamieszkujące jaskinie potwory. Pomimo wielkich strat, wyczerpanej i prawie pokonanej ekspedycji udało się przedostać na drugą stronę. Karawana ruszyła na północ, szukając miejsca na założenie obozu warownego. Cały czas toczono walki ze złowrogimi stworzeniami, które zamieszkiwały te dzikie tereny, lecz dzięki niebywałemu szczęściu niedobitkom ekspedycji udało się dotrzeć do położonych nad brzegiem szerokiej rzeki ruin. Była to opuszczona starożytna warownia Wysokich Elfów. Ocaleni nazwali to miejsce Nuln i rozpoczęli odbudowę fortu, wierząc, że posłuży im za kupiecką bazę dla dalszych przedsięwzięć.

Imperium, część 69 – Prowincje. Wolne państwo-miasto Nuln & Hrabstwo Wissenlandu, część 4 – Historia i polityka, Historia Nuln.

Posted on September 19th, 2017 under Historia i zwyczaje Imperium, Hrabstwo Wissenlandu, Imperium, Muszkieterzy z Nuln, Nuln, Prowincje. Posted by quidam corvus

Nasza jest ziemia uwiązana milczeniem; nasz jest czas, gdy prawda pozostaje niewypowiedziana. 
– Dietlef Sierck, dramaturg

Dawna stolica, główny ośrodek technicznego rozwoju imperialnej machiny wojennej oraz akademickie serce ludzkości – Nuln zwane jest Klejnotem Imperium. Mimo że zajmuje drugie miejsce pod względem liczby mieszkańców (zaraz po Altdorfie), zdecydowanie przewyższa stolicę pod względem bogactwa życia towarzyskiego i umiłowania sztuki. Tak jak większość miast Imperium, Nuln ma swoje tajemnice, a mroczny cień okrywa rozciągające się pod miastem kanały ściekowe oraz nadrzeczne dzielnice biedoty. Dawna stolica Imperium to miasto skrajnych kontrastów. Elity towarzyskie bawią się na wystawnych balach urządzanych przez Księżną w przestronnych salach jej ufortyfikowanego pałacu, podczas gdy w zakamarkach Labiryntu rodzą się kolejni mutanci. Uczeni toczą dysputy o filozofii i astronomii, podczas gdy bandy Szczuroludzi poczynają sobie coraz śmielej w kanałach, a okrutni zabójcy brutalnie mordują swoje ofiary w ciemnych zaułkach Nowego Miasta.

Po odejściu Sigmara na Wschód, Nuln doświadczyło ognia, wojen oraz fali grabieży. W ślad za pożarami i zniszczeniami na miasto spadły klęski zarazy i głodu. Okoliczne tereny spustoszyła wojna domowa, która prawie rozerwała Imperium na strzępy. Z Przełęczy Czarnego Ognia nadciągały kolejne hordy Orków, a jednak miasto przetrwało, głównie dzięki uporowi i męstwu mieszkańców. Jedna z najstarszych ludzkich osad w Imperium wielokrotnie wspinała się na szczyty świetności, by następnie chwiać się na krawędzi upadku. Jest to miasto kontrastującej architektury, miejsce zamieszkiwane przez dekadencko bogatych i rozpaczliwie biednych. To tętniąca życiem metropolia, w której wiejski urok Wissenlandu łączy się z postępową myślą elity intelektualnej.

Przez wiele stuleci okolicznymi ziemiami władali Elfowie Wysokiego Rodu. Jednak gdy pierwsza fala ludzkich plemion dotarła w te okolice ze Wschodu, starożytna elfia cywilizacja od dawna już wycofywała się z tej krainy, pozostawiając po sobie rozproszone po lasach i wzgórzach imponujące ruiny. Przed powstaniem Imperium większość mieszkańców Starego Świata żyła wzdłuż wybrzeża Morza Tileańskiego. Byli to spadkobiercy starożytnych cywilizacji, które również miały już za sobą czasy świetności. Osiem ludzkich plemion, które przybyły ze Wschodu uciekając przed nieznanym zagrożeniem, przyniosły do Starego Świata świeżą krew i zapał. Z pomocą Krasnoludów, owi barbarzyńcy przekroczyli Przełęcz Czarnego Ognia i osiedlili się na pokrytych gęstymi lasami północnych terenach kontynentu.

Stary Świat nie był przygotowany na przybycie wojowniczych i żądnych krwi barbarzyńców, ale wielu ludzi uważało, że będą mogli wykorzystać niski poziom rozwoju tych plemion. Tileańscy kupcy, usłyszawszy o nowo przybyłych, od razu zdecydowali się zaryzykować i ustanowić nowe, prowadzące na północ szlaki handlowe. Jednakże takie wyprawy były pełne niebezpieczeństw. Wymagały od śmiałków przepłynięcia przez Cieśninę Piratów do wnętrza Czarnej Zatoki, a następnie podróżowania daleko w głąb lądu, w stronę Przełęczy Czarnego Ognia. Istniała także inna możliwość. Kupieckie statki mogły opłynąć wybrzeże Wielkiego Oceanu, przedostając się na nękane przez sztormy Morze Szponów. Wyprawy którąkolwiek z tych dróg były jednak niebezpieczne i kosztowne – zarówno w sensie ludzkiego życia jak i złota. Jednakże problemy z transportem towarów zostały rozwiązane, gdy przedsiębiorczy tileański kupiec z Miragliano odkrył Rzekę Pogłosów, która płynęła pod górami Przeskok w głąb ziem barbarzyńców. Upatrując w tym życiową szansę na wzbogacenie się, kupiec zatrudnił liczną eskortę najemników i ruszył podziemnym szlakiem. Prawie połowa członków tej wyprawy została zabita przez zamieszkujące jaskinie potwory. Pomimo wielkich strat, wyczerpanej i prawie pokonanej ekspedycji udało się przedostać na drugą stronę. Karawana ruszyła na północ, szukając miejsca na założenie obozu warownego. Cały czas toczono walki ze złowrogimi stworzeniami, które zamieszkiwały te dzikie tereny, lecz dzięki niebywałemu szczęściu niedobitkom ekspedycji udało się dotrzeć do położonych nad brzegiem szerokiej rzeki ruin. Była to opuszczona starożytna warownia Wysokich Elfów. Ocaleni nazwali to miejsce Nuln i rozpoczęli odbudowę fortu, wierząc, że posłuży im za kupiecką bazę dla dalszych przedsięwzięć.

Między Młotem a Kowadłem… – The Fantasy Hammer z The Fantasy Hammer.

Posted on September 18th, 2017 under Między Młotem a Kowadłem, Wywiad. Posted by quidam corvus

Dzień dobry!

Szanowne państwo-draństwo pozwoli, że w imieniu swoim, czyli QC, oraz Maniexa przedstawię wam kolejny wywiad przeprowadzony w ramach cyklu Między Młotem, a Kowadłem!

Listę wszystkich opublikowanych do tej pory wywiadów znajdziecie na blogu DansE MacabrE.

Założeniem serii jest przeprowadzenie wywiadów z blogerami skupionymi wokół założonego przez FireAnta serwisu Wrota – polska sieć blogów bitewnych.

Bohaterem kolejnego odcinka jest The Fantasy Hammer, który od grudnia 2012 roku prowadzi blog The Fantasy Hammer.

Kwestionariusz osobowy…

Wywiad zaczniemy od szybkiego kwestionariusza osobowego:

Wywiad…

Czy pamiętasz swoje pierwsze spotkanie z grami bitewnymi? Jak zaczęła się Twoja przygoda z figurkami? W którym to było roku?

The Fantasy Hammer: Moja przygoda z fantastyką i figurkowymi systemami bitewnymi rozpoczęła się dość standardowo. Jeszcze w gimnazjum zostałem zarażony pasją do świata Warhammer Fantasy. Na niemal każdej przerwie lekcyjnej wyciągaliśmy karty postaci do WFRP i kości, a Mistrz Gry prowadził nas wśród niebezpieczeństw Zamku Drachenfels i Wewnętrznego Wroga. Potem przez chwilę było Advanced Dungeons and Dragons i Vampire Masquarade oraz niesamowita seria Baldur’s Gate. W tym momencie samo RPG i gry komputerowe przestały mi jednak wystarczać, a jak wiadomo w Internecie jeszcze nie za wiele się działo. Odkryłem wówczas Warhammer Fantasy Battles i absolutnie zakochałem się w tym systemie. Z początku grałem pożyczonymi figurkami Nieumarłych i odgrywaliśmy fluffowe ataki Nagasha na Imperium. Później było już z górki i nie było miesiąca bym nie kupił chociaż jednego blistra i to z każdej możliwej armii. Przeczytałem przy tym chyba wszystkie możliwe kodeksy armijne. Malowanie figurek było dla mnie w ten czas wyłącznie dodatkiem do grania i wynikało raczej z niechęci do wystawiania bezbarwnych oddziałów. W krótkim czasie dysponowałem już pokaźnym zestawem figurek, które niestety później straciłem…

Od kiedy prowadzisz bloga i co skłoniło cię do takiej aktywności w sieci?

The Fantasy Hammer: Blog TFH niedługo będzie świętował swoje 5-te urodziny.  Grami bitewnymi interesuję się od ponad 15 lat, a fantastyką odkąd tylko sięgam pamięcią (prowadziłem kiedyś nawet stronę jednego z zakonów Baldur’s Gate). Po stracie kolekcji figurek, przez kilka lat “siedziałem w uśpieniu”, gdyż stałem się raczej obserwatorem niż uczestnikiem naszego wspólnego hobby. W pewnym momencie odkryłem świetną stronę asrai.org (obecnie asrai.druchii.net), a wraz z nią zauroczył mnie bajeczny świat Leśnych Elfów. Mimo że nie była to wówczas zbyt konkurencyjna armia do grania (przestarzały kodeks) to do tej pory uważam ją za najpiękniejszą z armii świata Warhammera. W końcu zdecydowałem się na zakup Batalionu Leśnych Elfów. Chciałem wówczas powrócić nie tylko do kolekcjonowania figurek, ale również pomalować elfy w kolorach jesieni (ulubiona pora roku mojej Żony). W tym samym czasie stałem się też zapalonym czytelnikiem bloga Massive Voodoo i odkryłem nowo powstałe Wrota, a wraz z nimi szereg arcyciekawych polskich blogów (np. DancE MacabrE, czy Coloured Dust). Od razu pomyślałem, że może warto byłoby założyć motywacyjnego bloga i wrzucać na niego zdjęcia pomalowanych przeze mnie figurek oraz innych związanych z fantastyką rzeczy. Moją pierwszą pomalowaną figurką na TFH była konwersja Driady Branchwraith do armii Leśnych Elfów.

Dlaczego zdecydowałeś się na taką platformę blogową i co uważasz za jej największą zaletę?

The Fantasy Hammer: Wybór Blogspota to kwestia gustu (nie przepadam za Wordpressem) i poniekąd braku czasu. Google dużo rzeczy robi bowiem za mnie, jest darmowy, łatwy w obsłudze i wbrew pozorom poddaje się nawet sporym modyfikacjom. Wiem jednak, że gdybym miał więcej czasu to dałbym radę zrobić samodzielną stronę o dużo lepszej funkcjonalności. Co więcej, najstarsi obserwatorzy mojego bloga może pamiętają, że przez pierwsze pół roku jego istnienia dostępna była osobno polska i angielska strona bloga. Nie było to jednak dobre rozwiązanie, więc zacząłem pisać w obu językach na raz.

Skąd pomysł na nazwę bloga i co ona oznacza?

The Fantasy Hammer: Tworząc The Fantasy Hammer (Warhammer i Fantastyka) wymyśliłem jego motto: “pędzlem kształtuję piękne modele i scenerię na kowadle fantastyki”. Dla mnie w grach bitewnych (nie tylko w kwestii malowania) zawsze najważniejsza była fantastyka i to w stopniu co najmniej tzw. heroicznego realizmu. TFH powstał przy tym, jako dość ambitny projekt dedykowany głównie systemom Warhammer, Warhammer 40k, grom i książkom fantasy. Od początku chciałem wrzucać nie tylko zdjęcia figurek i scenerii, ale również artykuły, poradniki, recenzje (także książek), a także raporty bitewne i sztukę fantasy. Niestety brak czasu częściowo zweryfikował te wysokie plany, ale nie odpuszczam i staram się regularnie wrzucać jakieś poradniki, licząc, że komuś się przydadzą.

Jak często sprawdzasz licznik odwiedzin? Czy popularność bloga ma dla ciebie znaczenie, jeśli tak to jak promujesz swój blog w sieci?

The Fantasy Hammer: Generalnie raz/dwa razy w miesiącu, ale jeśli wrzuciłem coś w moim mniemaniu wartościowego i postarałem się to wypromować to zdarzało się, że i codziennie. Popularność jest fajna i czasem zaskakująca, ale tak naprawdę zależy mi na większej liczbie stałych bywalców i komentujących niż na pozycji strony w wyszukiwarce i liczniku odwiedzin. Tak w ogóle, to promowanie bloga to naprawdę świetna sprawa, ale mam wrażenie, że zabiera mi więcej czasu niż namalowanie freehandu na figurce. 😉 Dlatego też ograniczam się raczej do kilku sieci blogów figurkowych i Facebooka. Staram się też być w miarę aktywny na Instagramie, ale w moim odczuciu nie wpływa on na ilość wejść na bloga.

Śledzisz polską blogosferę? Aktywnie komentujesz prace innych twórców, czy ograniczasz się do biernego podglądania?

The Fantasy Hammer: Zawsze znajduję trochę czasu, by odwiedzać blogi zgromadzone wokół Wrót. Starałem się komentować niemal każdy post, ale ostatnio nie mam nawet czasu na malowanie i wrzucanie postów na TFH, a co dopiero na komentowanie prac innych twórców. To oczywiście przejściowe “problemy”, więc raczej wrócę do aktywnego komentowania.

Swojego bloga prowadzisz od kilku lat, jak oceniasz poziom komentarzy publikowanych przez internautów? Jak zmieniało się to na przestrzeni lat?

The Fantasy Hammer: Ostatnio napisałem obszerny artykuł na temat komentowania, który spotkał się z wyjątkowo dużym odzewem. Pokazaliście, że polska blogosfera bitewniakowa to naprawdę przyjazne miejsce. Co więcej, wychodzi na to, że zdecydowanie częstsze są przesłodzone niż przesadzone komentarze, a demotywujące wyjątki to naprawdę rzadkość. Bardzo niefajne i niemerytoryczne komentarze to ostatnio raczej domena mediów społecznościowych.

Czy jakiś komentarz szczególnie utkwił ci w pamięci?

The Fantasy Hammer: Ciekawych komentarzy trochę już na TFH się zebrało i nie chciałbym tu nikogo faworyzować, bo stała ekipa Wrotowiczów zostawia komentarze na naprawdę najwyższym poziomie! Na szybko mogę wskazać jednak te:

• Figurka nie tylko na CMONie już lata – wiedz, że coś się dzieje jeśli widzisz figurkę na rosyjskich portalach społecznościowych 😉 Strach lodówkę otworzyć! (wellofeternity)

• Masz niesamowicie esencjonalne zestawienia kolorów, wychodzące poza kanon ogólnie przyjętego standardu, jednocześnie tożsame z fluffem. No i są spójne ze wszystkim co malujesz (Leibowitz Mr)

Czy masz jakieś ulubione blogi, które regularnie odwiedzasz? Jeśli tak to które?

The Fantasy Hammer: Odwiedzam w zasadzie wszystkie blogi zgromadzone wokół Wrót. Nie będę tu wszystkich wymieniał, bo cenię sobie wszystko, co wrzucacie i nieraz nawet na najbardziej casualowym blogu znajduje najlepsze wpisy. Co ważne, podsumowania na Wrotach i podsumowania miesiąca na poszczególnych blogach naprawdę ułatwiają śledzenie polskiej blogosfery. Niektóre blogi odwiedzam oczywiście częściej, bo i postów dużo (np. Maniexite, DancE MacabrE). Interesują mnie zaś głównie pomalowane figurki i poradniki (np. na Coloured Dust), ale bardzo lubię też poczytać wprowadzenia np. na DwarfCrypt i na Kuźnia Imarthila, pooglądać oldskulowe figurki np. na Wojna w miniaturze, zabawne i klimatyczne wpisy np. na shadow grey i na Gangs of Mordheim oraz artykuły np. na bitewniakowe pogranicza. Nie stronię też od wpisów dotyczących często innych systemów, jak np. na Dust Brothers, Kostka Domina, czy Małe Figurkowo. Generalnie zawartości coraz więcej, a czasu powoli na to wszystko nie starcza.

Jak dużo czasu poświęcasz na hobby? Masz swój warsztat?

The Fantasy Hammer: Zdecydowanie za mało, choć jeszcze parę miesięcy temu udawało mi się na hobby przeznaczyć nawet z 10 godzin tygodniowo. Od niedawna mam większe lokum, więc i na warsztat się miejsce znalazło, ale jakoś ciężej go odwiedzać, gdy nie jest już absolutnie pod ręką.

W twoim warsztacie dominują produkty jednej firmy, czy lubisz eksperymentować i wciąż szukasz nowych rozwiązań?

The Fantasy Hammer: Jak pewnie niemal wszyscy zaczynałem od Citadela i do tej pory to właśnie produkty GW wyznaczają dla mnie pewien standard. Ograniczenie wydatków spowodowało jednak zakup dużej ilości farbek Warpaints, które sobie bardzo chwalę. Wciąż jednak nie dorobiłem się dobrego pędzla z naturalnego włosia. Ostatnio staram się też eksperymentować (np. ze śniegiem) i robić coś samemu (DIY). Przymierzam się też do kupna aerografu (mimo że jestem wręcz wyznawcą malowania pędzlem, a nie psikawką) i farbek Vallejo.

Jesteś bardziej modelarzem, kolekcjonerem czy graczem?

The Fantasy Hammer: W malowaniu/modelowaniu czuję się najlepiej. Walczę jednak ze sobą, by ograniczyć kolekcjonowanie i na pewno chciałbym więcej grać. To jest tak, że zbieram figurki, bo chcę je kiedyś pomalować, a nie zagram dopóki ich nie skończę. Trochę błędne koło z tego wychodzi, ale w praktyce, gdybym miał więcej czasu na malowanie i zaczął malować też na poziomie tabletop, to mógłbym spokojnie powiększyć swoją kolekcję i również więcej grać.

Skąd czerpiesz inspirację? Czy przygotowujesz sobie materiały poglądowe przed malowaniem lub modelowaniem? A może kierujesz się jedynie swoją wyobraźnią?

The Fantasy Hammer: W dobie Internetu to właśnie w sieci można znaleźć najwięcej inspiracji, ale dla mnie to za mało. Można powiedzieć, że to co znajduję daje mi wyobrażenie o ogólnie przyjętym schemacie malowania/modelowania danej figurki/terenu. Nie zawsze mi się ten schemat podoba, a do tego ja zazwyczaj staram się wyjść poza przyjęty kanon. Dlatego też najlepiej maluje mi się figurki, które rzadko są brane przez innych na warsztat, albo mało kto stara się poświęcić im naprawdę dość czasu. Dzięki temu mam możliwość naprawdę dać upust swojej wyobraźni, chociaż czasem narażam się przez to na komentarze typu: “super malowanie, ale kolorystyka to zupełnie nie moja bajka”. Prawdziwe jest poza tym powiedzenie, że “lubimy tylko to, co już znamy”, więc tym trudniej jest kogoś przekonać do swojej nowej interpretacji.

Jaką figurkę chciałbyś pomalować jeszcze raz?

The Fantasy Hammer: Na pewno byłby to Changeling Tzeentcha. Ale to tylko dlatego, że jego nowa odsłona jest równie imponująca, co poprzednia. Malowanie go sprawiło mi mnóstwo przyjemności, więc zdecydowanie mógłbym to powtórzyć i spróbować przebić wynik poprzedniego – obecnie 2 miejsce wśród Changelingów na CoolMiniOrNot.com. .

Jakiej figurki nie chciałbyś pomalować ponownie?

The Fantasy Hammer: Mam za mało czasu na malowanie, więc ponowne malowanie identycznej figurki generalnie już samo w sobie mija się z celem, z zastrzeżeniem odpowiedzi na pytanie powyżej.

Ile modeli znajduje się w twojej kolekcji, wyprodukowała je jedna firma czy pochodzą z różnych źródeł? Czym kierujesz się podczas wyboru figurki? Produkty której firmy polecasz?

The Fantasy Hammer: To co do tej pory pomalowałem i opublikowałem na blogu to ledwie ułamek posiadanych przeze mnie figurek. W większości są to duże zestawy pudełkowe i pojedyncze blistery od Games Workshop, ale mam też kilka figurek od innych producentów np. Reaper Miniatures i Guild of Harmony, albo od takich, których nigdy nie znałem, albo nie pamiętam. Wybierając figurki zazwyczaj myślę o tym czy pasują do moich armii, albo czy chcę daną armię zbierać w przyszłości i nią zagrać (nawet jeśli dopiero za 20 lat się uda). Generalnie jednak dominuje skala 28mm, choć od dłuższego czasu przymierzam się do pomalowania dwóch naprawdę świetnych popiersi. W kwestii jakości polecać nie będę, bo aż tak dużego wyboru figurek od różnych producentów nie mam, ale jeśli chodzi o klimat to zdecydowanie Games Workshop, a w kwestii farb i chemii modelarskiej zachęcam do eksperymentowania i dzielenia się efektami na Waszych blogach.

Gdzie najczęściej kupujesz modele i akcesoria modelarskie? Masz swój ulubiony sklep internetowy lub portal aukcyjny?

The Fantasy Hammer: Staram się wspierać sklepy stacjonarne, takie jak FABER i FABER i oczywiście Games Workshop w Złotych Tarasach (oba w Warszawie). Niestety ceny w sklepie GW są kosmiczne, więc korzystam również z portalu Allegro i zagranicznego Ebaya (starsze modele) oraz ze sklepów internetowych, takich jak vanaheim.pl. Akcesoria i części najczęściej kupuję zaś w AGTOMie.

Jakie jest twoje ulubione uniwersum/system?

The Fantasy Hammer: Jeśli chodzi o gry bitewne to:

• fluffowo – Stary Świat Warhammera i chyba nie trzeba tego tłumaczyć,

• kolekcjonersko i modelarsko uniwersum Warhammera 30k/40k, bo pozwala na olbrzymią swobodę tworzenia,

• do grania Warheim Fantasy Skirmish, bo potyczki w klimacie Warhammera bez angażowania dużej ilości jednostek to coś wspaniałego i Age of Sigmar (zwłaszcza Skirmish), bo pozwala na szybką i pełną frajdy grę.

A poza uniwersami gier bitewnych to Forgotten Realms, czyli świat zapomnianych Krain Abeir-Torilu, a konkretniej Faerunu, zamieszkiwany przez dwóch moich ulubionych bohaterów – Mrocznego Elfa Drizta Do’Urdena i ludzkiego zabójcę Artemisa Entreri, a także postacie, takie jak Elminster, niesamowite smoki, z bogami przybierającymi ludzkie postacie i mieszającymi się w sprawy śmiertelników, a także z najlepszymi według mnie grami (Baldur’s Gate, Icewind Dale, Neverwinter Nights).

Figurka, którą najchętniej dodałbyś do swojej kolekcji, ale którą ciężko zdobyć?

The Fantasy Hammer: Na dzień dzisiejszy na pierwszym miejscu jest chyba Green Knight do Bretonni. Reszta to tylko kilka figurek, o których od razu pomyślałem: Dieter Helsnicht na Mantykorze, stary Vlad i Isabella von Carstein, Lucrezia Belladonna i wiele innych.

W jaką grę chciałbyś zagrać ponownie, ale z różnych powodów nie możesz?

The Fantasy Hammer: Na ponad 3000 pkt w Warhammera Fantasy Battles 4, ewentualnie 5 edycji, a z poza gier bitewnych to w Warhammera Fantasy Roleplay i Wampira Maskaradę.

W jaką grę nie chciałbyś zagrać ponownie?

The Fantasy Hammer: Raczej nie ma takiej, bo zanim jeszcze w coś zagrałem to już wiedziałem, że mi się pewnie spodoba.

Jak twoi najbliżsi reagują na hobby?

The Fantasy Hammer: Moja lepsza połówka, pieszczotliwie zwana Żoną, w pełni akceptuje i wręcz pomaga mi w rozwijaniu mego hobby (nawet jeździ ze mną na turnieje), chociaż czasem marudzi, gdy Jej za mało czasu poświęcam. 😉 Ma też zauważalny wpływ na finalny efekt mojej pracy. Starsi w rodzinie (głównie rodzice) traktują to hobby, jako nieszkodliwe choć niepotrzebne i nieco dziecinne dziwactwo. Na szczęście zaczęli trochę zmieniać zdanie, gdy zacząłem zajmować honorowane miejsca w konkursach malarskich. 😉

Uczestniczysz w wydarzeniach związanych z grami bitewnymi? Turnieje, konwenty? Jeśli tak, to jakie wydarzenie polecasz/wspominasz najlepiej?

The Fantasy Hammer: Nie często biorę udział w bitewniakowych wydarzeniach, chyba że chodzi o konkursy malarskie, takie jak Armies on Parade (moja makieta Rytuału Oriona Leśnych Elfów zdobyła brązowy medal w 2015 r.), czy Hussar. W styczniu 2017 r. wziąłem jednak udział w turnieju Warheim Fantasy Skirmish – Ucieczka z Gór Środkowych w Katowicach. To był mój pierwszy poważny turniej i jednocześnie pierwsze 5 potyczek w Warheim FS, którego zasady dopiero starałem się opanować. Mimo to, moim Leśnym Elfom z Athel Loren udało się zająć 7 miejsce na 22 uczestników. We wrześniu 2017 r. planuję wziąć udział w kolejnym turnieju Warheim FS – Mitterherbst, ale niestety na razie jestem tylko na liście rezerwowej (może uda się mnie jeszcze wcisnąć). 😉

Jakie masz plany modelarskie na najbliższą przyszłość?

The Fantasy Hammer: Obserwatorzy TFH doskonale wiedzą, że liczba niedokończonych projektów jest dość duża. Dlatego też chciałbym je jak najszybciej pozamykać. Co więcej, podjąłem w tym roku wyzwanie Tzeentcha i naprawdę zamierzam pomalować wszystkie posiadane przez mnie figurki Pana Zmian.

Gdzie widzisz siebie hobbystycznie za 5 lat?

The Fantasy Hammer: Tu gdzie jestem, ale malującego więcej i szybciej, a także częściej publikującego na TFH. Chciałbym również więcej grać i przestać narzekać na brak czasu.

Gdybyś miał taką możliwość – jaką książkę lub film chciałbyś zobaczyć w wydaniu figurkowym?

The Fantasy Hammer: Zdecydowanie figurkowe i bitewne wydanie cyklu Imperium Grozy Glena Cooka. Jest tam mnóstwo niezwykłych bohaterów, takich jak pochodzący z Trolledyngji Bragi Ragnarson – najpierw najemnik, potem król Kavelina, skrytobójca i król na wygnaniu Haroun bin Yousif, Niszczyciel Imperium – arcymag Varthlokkur, el Murid – Adept, arcymag i Cesarzowa Mgła i wielu innych z mistycznym Gwiezdnym Jeźdźcem na czele. A to wszystko w świecie politycznych, militarnych i finansowych wojen państw zachodu i Wysokiej Iglicy z Imperium Nieznającym Porażki – Shinsanem i jego Czarnymi Legionami oraz czarownikami Tervola.

Czy masz jeszcze jakieś hobby poza wargamingiem? Jeśli tak to jakie?

The Fantasy Hammer: Zbieram gry komputerowe i planszowe/karciane, w które pewnie i tak nie będę miał czasu zagrać. 😛 Mozolnie staram się ukończyć te kilka wybranych przeze mnie tytułów (dopiero niedawno udało mi się przejść Wiedźmina 1) i chociaż raz pograć w jakąś karciankę (polecam Gwinta!). Jakieś wymierne osiągnięcia mam zaś w Diablo III, bo łatwo jest tam krok po kroku stawać się coraz lepszym.

Dominig z Kostki Domina zapytał cię: Jak uzyskujesz tak intensywne i żywe kolory na swoich figurkach? Chętnie zobaczyłbym pomalowany w Twoim stylu model, ale w jakiejś ograniczonej i stonowanej kolorystyce, planujesz może coś podobnego?

The Fantasy Hammer: Współczesny i wciąż postępujący mroczny i ponury klimat figurek nie za bardzo mi odpowiada. Jak już wcześniej wskazałem najważniejsza dla mnie jest fantastyka i to w stopniu co najmniej tzw. heroicznego realizmu. Oznacza to, że można się pokusić o “realistyczne” przedstawienie danego modelu, czy też scenki/dioramy, ale bez fantastycznych, a czasem nawet komiksowych elementów, niczym nie będą się one różniły od prac typowo historycznych. Dla przykładu, brudny minotaur stojacy po kolana w błocie, z zakrwawionym toporem, może równie dobrze być malarskim majstersztykiem, ale w tłumie innych prac zapamiętam raczej te gdzie znajdę lśniącą zbroję i magiczny miecz/miecz energetyczny, albo kratowane spodnie i niebieskie włosy. Tak samo, realistycznie przedstawione oświetlenie na modelu zazwyczaj nie wygląda zbyt zachęcająco. Wracając jednak do pytania, to myślę, że to chyba nie kwestia używanych przeze mnie farb (chociaż staram się używać dość czystych kolorów), a raczej wielu nakładanych na siebie kolejno bardzo cienkich warstw farby. Zawsze staram się tak pomalować figurkę, by nie było widać przejść kolorów. W większości przypadków jednak przesadzam, bo nawet na dobrej jakości zdjęciu i tak mojego wysiłku nie widać (co innego gołym okiem w dobrym oświetleniu). Wpływa to jednak na ogólną głębię kolorów. Co więcej, pomalowane przeze mnie figurki zazwyczaj nie mają standardowego tzw. spot koloru, który powinien nieco przytłumić pozostałe. Eksperymentuję co prawda ostatnio z zimnymi i ciepłymi barwami (do tej pory dominowały niemal wyłącznie ciepłe) i kontrastem, ale chyba jeszcze nie znalazłem równowagi między nimi. Malowanie jesiennych Leśnych Elfów i Tzeentcha także wpływa na intensywność kolorów moich figurek.
Mam kilka pomysłów co do stonowanej i ograniczonej palety barw, a Twoja Nieumarła świta Hrabiego von Carstein zdecydowanie mnie natchnęła. Myślę, że będzie to dla mnie pewne wyzwanie, ale jednocześnie bardzo Was wszystkich zaskoczę.

Gdybyś mógł zadać pytanie bohaterowi następnego wywiadu, to o co byś zapytał?

The Fantasy Hammer: Pytania będą dwa. Na Twoim blogu, poza figurkami z okresu II wojny światowej i Warhammera, pojawiają się wyjątkowe i mroczne figurki ze świata The Call of Cthulhu. Skąd pomysł na malowanie figurek związanych z twórczością Lovecraft’a, gdzie kupujesz figurki i skąd czerpiesz inspiracje dla ich konwersji i historii? Ponadto, czy planujesz napisać jakieś np. opowiadanie na podstawie Twoich wprowadzeń do poszczególnych wpisów?

I który z wyWrotowców powinien być bohaterem następnego wywiadu?

The Fantasy Hammer: Imarthil prowadzący bloga Kuźnia Imarthila.

A może chcesz napisać jeszcze coś od siebie lub odpowiedzieć na pytanie, którego nie zadaliśmy?

The Fantasy Hammer: Wspólnie daliśmy radę wyWrócić polską blogosferę do góry nogami, więc teraz czas na resztę świata. 😛 Dziękuję Wam, że tak licznie zaglądacie na The Fantasy Hammer i za każdy pozostawiony komentarz, ale najbardziej za to, że tak wspaniale promujecie nasze wspólne hobby!

Zakończenie…

Między Młotem a Kowadłem… – The Fantasy Hammer z The Fantasy Hammer.

Posted on September 18th, 2017 under Między Młotem a Kowadłem, Wywiad. Posted by quidam corvus

Dzień dobry!

Szanowne państwo-draństwo pozwoli, że w imieniu swoim, czyli QC, oraz Maniexa przedstawię wam kolejny wywiad przeprowadzony w ramach cyklu Między Młotem, a Kowadłem!

Listę wszystkich opublikowanych do tej pory wywiadów znajdziecie na blogu DansE MacabrE.

Założeniem serii jest przeprowadzenie wywiadów z blogerami skupionymi wokół założonego przez FireAnta serwisu Wrota – polska sieć blogów bitewnych.

Bohaterem kolejnego odcinka jest The Fantasy Hammer, który od grudnia 2012 roku prowadzi blog The Fantasy Hammer.

Kwestionariusz osobowy…

Wywiad zaczniemy od szybkiego kwestionariusza osobowego:

Wywiad…

Czy pamiętasz swoje pierwsze spotkanie z grami bitewnymi? Jak zaczęła się Twoja przygoda z figurkami? W którym to było roku?

The Fantasy Hammer: Moja przygoda z fantastyką i figurkowymi systemami bitewnymi rozpoczęła się dość standardowo. Jeszcze w gimnazjum zostałem zarażony pasją do świata Warhammer Fantasy. Na niemal każdej przerwie lekcyjnej wyciągaliśmy karty postaci do WFRP i kości, a Mistrz Gry prowadził nas wśród niebezpieczeństw Zamku Drachenfels i Wewnętrznego Wroga. Potem przez chwilę było Advanced Dungeons and Dragons i Vampire Masquarade oraz niesamowita seria Baldur’s Gate. W tym momencie samo RPG i gry komputerowe przestały mi jednak wystarczać, a jak wiadomo w Internecie jeszcze nie za wiele się działo. Odkryłem wówczas Warhammer Fantasy Battles i absolutnie zakochałem się w tym systemie. Z początku grałem pożyczonymi figurkami Nieumarłych i odgrywaliśmy fluffowe ataki Nagasha na Imperium. Później było już z górki i nie było miesiąca bym nie kupił chociaż jednego blistra i to z każdej możliwej armii. Przeczytałem przy tym chyba wszystkie możliwe kodeksy armijne. Malowanie figurek było dla mnie w ten czas wyłącznie dodatkiem do grania i wynikało raczej z niechęci do wystawiania bezbarwnych oddziałów. W krótkim czasie dysponowałem już pokaźnym zestawem figurek, które niestety później straciłem…

Od kiedy prowadzisz bloga i co skłoniło cię do takiej aktywności w sieci?

The Fantasy Hammer: Blog TFH niedługo będzie świętował swoje 5-te urodziny.  Grami bitewnymi interesuję się od ponad 15 lat, a fantastyką odkąd tylko sięgam pamięcią (prowadziłem kiedyś nawet stronę jednego z zakonów Baldur’s Gate). Po stracie kolekcji figurek, przez kilka lat “siedziałem w uśpieniu”, gdyż stałem się raczej obserwatorem niż uczestnikiem naszego wspólnego hobby. W pewnym momencie odkryłem świetną stronę asrai.org (obecnie asrai.druchii.net), a wraz z nią zauroczył mnie bajeczny świat Leśnych Elfów. Mimo że nie była to wówczas zbyt konkurencyjna armia do grania (przestarzały kodeks) to do tej pory uważam ją za najpiękniejszą z armii świata Warhammera. W końcu zdecydowałem się na zakup Batalionu Leśnych Elfów. Chciałem wówczas powrócić nie tylko do kolekcjonowania figurek, ale również pomalować elfy w kolorach jesieni (ulubiona pora roku mojej Żony). W tym samym czasie stałem się też zapalonym czytelnikiem bloga Massive Voodoo i odkryłem nowo powstałe Wrota, a wraz z nimi szereg arcyciekawych polskich blogów (np. DancE MacabrE, czy Coloured Dust). Od razu pomyślałem, że może warto byłoby założyć motywacyjnego bloga i wrzucać na niego zdjęcia pomalowanych przeze mnie figurek oraz innych związanych z fantastyką rzeczy. Moją pierwszą pomalowaną figurką na TFH była konwersja Driady Branchwraith do armii Leśnych Elfów.

Dlaczego zdecydowałeś się na taką platformę blogową i co uważasz za jej największą zaletę?

The Fantasy Hammer: Wybór Blogspota to kwestia gustu (nie przepadam za Wordpressem) i poniekąd braku czasu. Google dużo rzeczy robi bowiem za mnie, jest darmowy, łatwy w obsłudze i wbrew pozorom poddaje się nawet sporym modyfikacjom. Wiem jednak, że gdybym miał więcej czasu to dałbym radę zrobić samodzielną stronę o dużo lepszej funkcjonalności. Co więcej, najstarsi obserwatorzy mojego bloga może pamiętają, że przez pierwsze pół roku jego istnienia dostępna była osobno polska i angielska strona bloga. Nie było to jednak dobre rozwiązanie, więc zacząłem pisać w obu językach na raz.

Skąd pomysł na nazwę bloga i co ona oznacza?

The Fantasy Hammer: Tworząc The Fantasy Hammer (Warhammer i Fantastyka) wymyśliłem jego motto: “pędzlem kształtuję piękne modele i scenerię na kowadle fantastyki”. Dla mnie w grach bitewnych (nie tylko w kwestii malowania) zawsze najważniejsza była fantastyka i to w stopniu co najmniej tzw. heroicznego realizmu. TFH powstał przy tym, jako dość ambitny projekt dedykowany głównie systemom Warhammer, Warhammer 40k, grom i książkom fantasy. Od początku chciałem wrzucać nie tylko zdjęcia figurek i scenerii, ale również artykuły, poradniki, recenzje (także książek), a także raporty bitewne i sztukę fantasy. Niestety brak czasu częściowo zweryfikował te wysokie plany, ale nie odpuszczam i staram się regularnie wrzucać jakieś poradniki, licząc, że komuś się przydadzą.

Jak często sprawdzasz licznik odwiedzin? Czy popularność bloga ma dla ciebie znaczenie, jeśli tak to jak promujesz swój blog w sieci?

The Fantasy Hammer: Generalnie raz/dwa razy w miesiącu, ale jeśli wrzuciłem coś w moim mniemaniu wartościowego i postarałem się to wypromować to zdarzało się, że i codziennie. Popularność jest fajna i czasem zaskakująca, ale tak naprawdę zależy mi na większej liczbie stałych bywalców i komentujących niż na pozycji strony w wyszukiwarce i liczniku odwiedzin. Tak w ogóle, to promowanie bloga to naprawdę świetna sprawa, ale mam wrażenie, że zabiera mi więcej czasu niż namalowanie freehandu na figurce. 😉 Dlatego też ograniczam się raczej do kilku sieci blogów figurkowych i Facebooka. Staram się też być w miarę aktywny na Instagramie, ale w moim odczuciu nie wpływa on na ilość wejść na bloga.

Śledzisz polską blogosferę? Aktywnie komentujesz prace innych twórców, czy ograniczasz się do biernego podglądania?

The Fantasy Hammer: Zawsze znajduję trochę czasu, by odwiedzać blogi zgromadzone wokół Wrót. Starałem się komentować niemal każdy post, ale ostatnio nie mam nawet czasu na malowanie i wrzucanie postów na TFH, a co dopiero na komentowanie prac innych twórców. To oczywiście przejściowe “problemy”, więc raczej wrócę do aktywnego komentowania.

Swojego bloga prowadzisz od kilku lat, jak oceniasz poziom komentarzy publikowanych przez internautów? Jak zmieniało się to na przestrzeni lat?

The Fantasy Hammer: Ostatnio napisałem obszerny artykuł na temat komentowania, który spotkał się z wyjątkowo dużym odzewem. Pokazaliście, że polska blogosfera bitewniakowa to naprawdę przyjazne miejsce. Co więcej, wychodzi na to, że zdecydowanie częstsze są przesłodzone niż przesadzone komentarze, a demotywujące wyjątki to naprawdę rzadkość. Bardzo niefajne i niemerytoryczne komentarze to ostatnio raczej domena mediów społecznościowych.

Czy jakiś komentarz szczególnie utkwił ci w pamięci?

The Fantasy Hammer: Ciekawych komentarzy trochę już na TFH się zebrało i nie chciałbym tu nikogo faworyzować, bo stała ekipa Wrotowiczów zostawia komentarze na naprawdę najwyższym poziomie! Na szybko mogę wskazać jednak te:

• Figurka nie tylko na CMONie już lata – wiedz, że coś się dzieje jeśli widzisz figurkę na rosyjskich portalach społecznościowych 😉 Strach lodówkę otworzyć! (wellofeternity)

• Masz niesamowicie esencjonalne zestawienia kolorów, wychodzące poza kanon ogólnie przyjętego standardu, jednocześnie tożsame z fluffem. No i są spójne ze wszystkim co malujesz (Leibowitz Mr)

Czy masz jakieś ulubione blogi, które regularnie odwiedzasz? Jeśli tak to które?

The Fantasy Hammer: Odwiedzam w zasadzie wszystkie blogi zgromadzone wokół Wrót. Nie będę tu wszystkich wymieniał, bo cenię sobie wszystko, co wrzucacie i nieraz nawet na najbardziej casualowym blogu znajduje najlepsze wpisy. Co ważne, podsumowania na Wrotach i podsumowania miesiąca na poszczególnych blogach naprawdę ułatwiają śledzenie polskiej blogosfery. Niektóre blogi odwiedzam oczywiście częściej, bo i postów dużo (np. Maniexite, DancE MacabrE). Interesują mnie zaś głównie pomalowane figurki i poradniki (np. na Coloured Dust), ale bardzo lubię też poczytać wprowadzenia np. na DwarfCrypt i na Kuźnia Imarthila, pooglądać oldskulowe figurki np. na Wojna w miniaturze, zabawne i klimatyczne wpisy np. na shadow grey i na Gangs of Mordheim oraz artykuły np. na bitewniakowe pogranicza. Nie stronię też od wpisów dotyczących często innych systemów, jak np. na Dust Brothers, Kostka Domina, czy Małe Figurkowo. Generalnie zawartości coraz więcej, a czasu powoli na to wszystko nie starcza.

Jak dużo czasu poświęcasz na hobby? Masz swój warsztat?

The Fantasy Hammer: Zdecydowanie za mało, choć jeszcze parę miesięcy temu udawało mi się na hobby przeznaczyć nawet z 10 godzin tygodniowo. Od niedawna mam większe lokum, więc i na warsztat się miejsce znalazło, ale jakoś ciężej go odwiedzać, gdy nie jest już absolutnie pod ręką.

W twoim warsztacie dominują produkty jednej firmy, czy lubisz eksperymentować i wciąż szukasz nowych rozwiązań?

The Fantasy Hammer: Jak pewnie niemal wszyscy zaczynałem od Citadela i do tej pory to właśnie produkty GW wyznaczają dla mnie pewien standard. Ograniczenie wydatków spowodowało jednak zakup dużej ilości farbek Warpaints, które sobie bardzo chwalę. Wciąż jednak nie dorobiłem się dobrego pędzla z naturalnego włosia. Ostatnio staram się też eksperymentować (np. ze śniegiem) i robić coś samemu (DIY). Przymierzam się też do kupna aerografu (mimo że jestem wręcz wyznawcą malowania pędzlem, a nie psikawką) i farbek Vallejo.

Jesteś bardziej modelarzem, kolekcjonerem czy graczem?

The Fantasy Hammer: W malowaniu/modelowaniu czuję się najlepiej. Walczę jednak ze sobą, by ograniczyć kolekcjonowanie i na pewno chciałbym więcej grać. To jest tak, że zbieram figurki, bo chcę je kiedyś pomalować, a nie zagram dopóki ich nie skończę. Trochę błędne koło z tego wychodzi, ale w praktyce, gdybym miał więcej czasu na malowanie i zaczął malować też na poziomie tabletop, to mógłbym spokojnie powiększyć swoją kolekcję i również więcej grać.

Skąd czerpiesz inspirację? Czy przygotowujesz sobie materiały poglądowe przed malowaniem lub modelowaniem? A może kierujesz się jedynie swoją wyobraźnią?

The Fantasy Hammer: W dobie Internetu to właśnie w sieci można znaleźć najwięcej inspiracji, ale dla mnie to za mało. Można powiedzieć, że to co znajduję daje mi wyobrażenie o ogólnie przyjętym schemacie malowania/modelowania danej figurki/terenu. Nie zawsze mi się ten schemat podoba, a do tego ja zazwyczaj staram się wyjść poza przyjęty kanon. Dlatego też najlepiej maluje mi się figurki, które rzadko są brane przez innych na warsztat, albo mało kto stara się poświęcić im naprawdę dość czasu. Dzięki temu mam możliwość naprawdę dać upust swojej wyobraźni, chociaż czasem narażam się przez to na komentarze typu: “super malowanie, ale kolorystyka to zupełnie nie moja bajka”. Prawdziwe jest poza tym powiedzenie, że “lubimy tylko to, co już znamy”, więc tym trudniej jest kogoś przekonać do swojej nowej interpretacji.

Jaką figurkę chciałbyś pomalować jeszcze raz?

The Fantasy Hammer: Na pewno byłby to Changeling Tzeentcha. Ale to tylko dlatego, że jego nowa odsłona jest równie imponująca, co poprzednia. Malowanie go sprawiło mi mnóstwo przyjemności, więc zdecydowanie mógłbym to powtórzyć i spróbować przebić wynik poprzedniego – obecnie 2 miejsce wśród Changelingów na CoolMiniOrNot.com. .

Jakiej figurki nie chciałbyś pomalować ponownie?

The Fantasy Hammer: Mam za mało czasu na malowanie, więc ponowne malowanie identycznej figurki generalnie już samo w sobie mija się z celem, z zastrzeżeniem odpowiedzi na pytanie powyżej.

Ile modeli znajduje się w twojej kolekcji, wyprodukowała je jedna firma czy pochodzą z różnych źródeł? Czym kierujesz się podczas wyboru figurki? Produkty której firmy polecasz?

The Fantasy Hammer: To co do tej pory pomalowałem i opublikowałem na blogu to ledwie ułamek posiadanych przeze mnie figurek. W większości są to duże zestawy pudełkowe i pojedyncze blistery od Games Workshop, ale mam też kilka figurek od innych producentów np. Reaper Miniatures i Guild of Harmony, albo od takich, których nigdy nie znałem, albo nie pamiętam. Wybierając figurki zazwyczaj myślę o tym czy pasują do moich armii, albo czy chcę daną armię zbierać w przyszłości i nią zagrać (nawet jeśli dopiero za 20 lat się uda). Generalnie jednak dominuje skala 28mm, choć od dłuższego czasu przymierzam się do pomalowania dwóch naprawdę świetnych popiersi. W kwestii jakości polecać nie będę, bo aż tak dużego wyboru figurek od różnych producentów nie mam, ale jeśli chodzi o klimat to zdecydowanie Games Workshop, a w kwestii farb i chemii modelarskiej zachęcam do eksperymentowania i dzielenia się efektami na Waszych blogach.

Gdzie najczęściej kupujesz modele i akcesoria modelarskie? Masz swój ulubiony sklep internetowy lub portal aukcyjny?

The Fantasy Hammer: Staram się wspierać sklepy stacjonarne, takie jak FABER i FABER i oczywiście Games Workshop w Złotych Tarasach (oba w Warszawie). Niestety ceny w sklepie GW są kosmiczne, więc korzystam również z portalu Allegro i zagranicznego Ebaya (starsze modele) oraz ze sklepów internetowych, takich jak vanaheim.pl. Akcesoria i części najczęściej kupuję zaś w AGTOMie.

Jakie jest twoje ulubione uniwersum/system?

The Fantasy Hammer: Jeśli chodzi o gry bitewne to:

• fluffowo – Stary Świat Warhammera i chyba nie trzeba tego tłumaczyć,

• kolekcjonersko i modelarsko uniwersum Warhammera 30k/40k, bo pozwala na olbrzymią swobodę tworzenia,

• do grania Warheim Fantasy Skirmish, bo potyczki w klimacie Warhammera bez angażowania dużej ilości jednostek to coś wspaniałego i Age of Sigmar (zwłaszcza Skirmish), bo pozwala na szybką i pełną frajdy grę.

A poza uniwersami gier bitewnych to Forgotten Realms, czyli świat zapomnianych Krain Abeir-Torilu, a konkretniej Faerunu, zamieszkiwany przez dwóch moich ulubionych bohaterów – Mrocznego Elfa Drizta Do’Urdena i ludzkiego zabójcę Artemisa Entreri, a także postacie, takie jak Elminster, niesamowite smoki, z bogami przybierającymi ludzkie postacie i mieszającymi się w sprawy śmiertelników, a także z najlepszymi według mnie grami (Baldur’s Gate, Icewind Dale, Neverwinter Nights).

Figurka, którą najchętniej dodałbyś do swojej kolekcji, ale którą ciężko zdobyć?

The Fantasy Hammer: Na dzień dzisiejszy na pierwszym miejscu jest chyba Green Knight do Bretonni. Reszta to tylko kilka figurek, o których od razu pomyślałem: Dieter Helsnicht na Mantykorze, stary Vlad i Isabella von Carstein, Lucrezia Belladonna i wiele innych.

W jaką grę chciałbyś zagrać ponownie, ale z różnych powodów nie możesz?

The Fantasy Hammer: Na ponad 3000 pkt w Warhammera Fantasy Battles 4, ewentualnie 5 edycji, a z poza gier bitewnych to w Warhammera Fantasy Roleplay i Wampira Maskaradę.

W jaką grę nie chciałbyś zagrać ponownie?

The Fantasy Hammer: Raczej nie ma takiej, bo zanim jeszcze w coś zagrałem to już wiedziałem, że mi się pewnie spodoba.

Jak twoi najbliżsi reagują na hobby?

The Fantasy Hammer: Moja lepsza połówka, pieszczotliwie zwana Żoną, w pełni akceptuje i wręcz pomaga mi w rozwijaniu mego hobby (nawet jeździ ze mną na turnieje), chociaż czasem marudzi, gdy Jej za mało czasu poświęcam. 😉 Ma też zauważalny wpływ na finalny efekt mojej pracy. Starsi w rodzinie (głównie rodzice) traktują to hobby, jako nieszkodliwe choć niepotrzebne i nieco dziecinne dziwactwo. Na szczęście zaczęli trochę zmieniać zdanie, gdy zacząłem zajmować honorowane miejsca w konkursach malarskich. 😉

Uczestniczysz w wydarzeniach związanych z grami bitewnymi? Turnieje, konwenty? Jeśli tak, to jakie wydarzenie polecasz/wspominasz najlepiej?

The Fantasy Hammer: Nie często biorę udział w bitewniakowych wydarzeniach, chyba że chodzi o konkursy malarskie, takie jak Armies on Parade (moja makieta Rytuału Oriona Leśnych Elfów zdobyła brązowy medal w 2015 r.), czy Hussar. W styczniu 2017 r. wziąłem jednak udział w turnieju Warheim Fantasy Skirmish – Ucieczka z Gór Środkowych w Katowicach. To był mój pierwszy poważny turniej i jednocześnie pierwsze 5 potyczek w Warheim FS, którego zasady dopiero starałem się opanować. Mimo to, moim Leśnym Elfom z Athel Loren udało się zająć 7 miejsce na 22 uczestników. We wrześniu 2017 r. planuję wziąć udział w kolejnym turnieju Warheim FS – Mitterherbst, ale niestety na razie jestem tylko na liście rezerwowej (może uda się mnie jeszcze wcisnąć). 😉

Jakie masz plany modelarskie na najbliższą przyszłość?

The Fantasy Hammer: Obserwatorzy TFH doskonale wiedzą, że liczba niedokończonych projektów jest dość duża. Dlatego też chciałbym je jak najszybciej pozamykać. Co więcej, podjąłem w tym roku wyzwanie Tzeentcha i naprawdę zamierzam pomalować wszystkie posiadane przez mnie figurki Pana Zmian.

Gdzie widzisz siebie hobbystycznie za 5 lat?

The Fantasy Hammer: Tu gdzie jestem, ale malującego więcej i szybciej, a także częściej publikującego na TFH. Chciałbym również więcej grać i przestać narzekać na brak czasu.

Gdybyś miał taką możliwość – jaką książkę lub film chciałbyś zobaczyć w wydaniu figurkowym?

The Fantasy Hammer: Zdecydowanie figurkowe i bitewne wydanie cyklu Imperium Grozy Glena Cooka. Jest tam mnóstwo niezwykłych bohaterów, takich jak pochodzący z Trolledyngji Bragi Ragnarson – najpierw najemnik, potem król Kavelina, skrytobójca i król na wygnaniu Haroun bin Yousif, Niszczyciel Imperium – arcymag Varthlokkur, el Murid – Adept, arcymag i Cesarzowa Mgła i wielu innych z mistycznym Gwiezdnym Jeźdźcem na czele. A to wszystko w świecie politycznych, militarnych i finansowych wojen państw zachodu i Wysokiej Iglicy z Imperium Nieznającym Porażki – Shinsanem i jego Czarnymi Legionami oraz czarownikami Tervola.

Czy masz jeszcze jakieś hobby poza wargamingiem? Jeśli tak to jakie?

The Fantasy Hammer: Zbieram gry komputerowe i planszowe/karciane, w które pewnie i tak nie będę miał czasu zagrać. 😛 Mozolnie staram się ukończyć te kilka wybranych przeze mnie tytułów (dopiero niedawno udało mi się przejść Wiedźmina 1) i chociaż raz pograć w jakąś karciankę (polecam Gwinta!). Jakieś wymierne osiągnięcia mam zaś w Diablo III, bo łatwo jest tam krok po kroku stawać się coraz lepszym.

Dominig z Kostki Domina zapytał cię: Jak uzyskujesz tak intensywne i żywe kolory na swoich figurkach? Chętnie zobaczyłbym pomalowany w Twoim stylu model, ale w jakiejś ograniczonej i stonowanej kolorystyce, planujesz może coś podobnego?

The Fantasy Hammer: Współczesny i wciąż postępujący mroczny i ponury klimat figurek nie za bardzo mi odpowiada. Jak już wcześniej wskazałem najważniejsza dla mnie jest fantastyka i to w stopniu co najmniej tzw. heroicznego realizmu. Oznacza to, że można się pokusić o “realistyczne” przedstawienie danego modelu, czy też scenki/dioramy, ale bez fantastycznych, a czasem nawet komiksowych elementów, niczym nie będą się one różniły od prac typowo historycznych. Dla przykładu, brudny minotaur stojacy po kolana w błocie, z zakrwawionym toporem, może równie dobrze być malarskim majstersztykiem, ale w tłumie innych prac zapamiętam raczej te gdzie znajdę lśniącą zbroję i magiczny miecz/miecz energetyczny, albo kratowane spodnie i niebieskie włosy. Tak samo, realistycznie przedstawione oświetlenie na modelu zazwyczaj nie wygląda zbyt zachęcająco. Wracając jednak do pytania, to myślę, że to chyba nie kwestia używanych przeze mnie farb (chociaż staram się używać dość czystych kolorów), a raczej wielu nakładanych na siebie kolejno bardzo cienkich warstw farby. Zawsze staram się tak pomalować figurkę, by nie było widać przejść kolorów. W większości przypadków jednak przesadzam, bo nawet na dobrej jakości zdjęciu i tak mojego wysiłku nie widać (co innego gołym okiem w dobrym oświetleniu). Wpływa to jednak na ogólną głębię kolorów. Co więcej, pomalowane przeze mnie figurki zazwyczaj nie mają standardowego tzw. spot koloru, który powinien nieco przytłumić pozostałe. Eksperymentuję co prawda ostatnio z zimnymi i ciepłymi barwami (do tej pory dominowały niemal wyłącznie ciepłe) i kontrastem, ale chyba jeszcze nie znalazłem równowagi między nimi. Malowanie jesiennych Leśnych Elfów i Tzeentcha także wpływa na intensywność kolorów moich figurek.
Mam kilka pomysłów co do stonowanej i ograniczonej palety barw, a Twoja Nieumarła świta Hrabiego von Carstein zdecydowanie mnie natchnęła. Myślę, że będzie to dla mnie pewne wyzwanie, ale jednocześnie bardzo Was wszystkich zaskoczę.

Gdybyś mógł zadać pytanie bohaterowi następnego wywiadu, to o co byś zapytał?

The Fantasy Hammer: Pytania będą dwa. Na Twoim blogu, poza figurkami z okresu II wojny światowej i Warhammera, pojawiają się wyjątkowe i mroczne figurki ze świata The Call of Cthulhu. Skąd pomysł na malowanie figurek związanych z twórczością Lovecraft’a, gdzie kupujesz figurki i skąd czerpiesz inspiracje dla ich konwersji i historii? Ponadto, czy planujesz napisać jakieś np. opowiadanie na podstawie Twoich wprowadzeń do poszczególnych wpisów?

I który z wyWrotowców powinien być bohaterem następnego wywiadu?

The Fantasy Hammer: Imarthil prowadzący bloga Kuźnia Imarthila.

A może chcesz napisać jeszcze coś od siebie lub odpowiedzieć na pytanie, którego nie zadaliśmy?

The Fantasy Hammer: Wspólnie daliśmy radę wyWrócić polską blogosferę do góry nogami, więc teraz czas na resztę świata. 😛 Dziękuję Wam, że tak licznie zaglądacie na The Fantasy Hammer i za każdy pozostawiony komentarz, ale najbardziej za to, że tak wspaniale promujecie nasze wspólne hobby!

Zakończenie…

Zebrane z tygodnia #340. Chosen from the week #340.

Posted on September 16th, 2017 under Zebrane z tygodnia. Posted by quidam corvus

Model tygodnia   |   Miniature of the week

Thorvin, the great by AntonioPeña.

Warhammer Fantasy

Dwarf Stars.

Nowości   |   News

Poradniki   |   Tutorials

Recenzje   |   Reviews

Relacje   |   Reports

Podsumowania   |   Summaries

The Wednesday Gallery.

Inne   |   Others

Zebrane z tygodnia #340. Chosen from the week #340.

Posted on September 16th, 2017 under Zebrane z tygodnia. Posted by quidam corvus

Model tygodnia   |   Miniature of the week

Thorvin, the great by AntonioPeña.

Warhammer Fantasy

Dwarf Stars.

Nowości   |   News

Poradniki   |   Tutorials

Recenzje   |   Reviews

Relacje   |   Reports

Podsumowania   |   Summaries

The Wednesday Gallery.

Inne   |   Others

Turniej Warheim FS – Mitterherbst. Sponsorzy – Micro Art Studio!|Tournament Warheim FS – Mitterherbst. Sponsors – Micro Art Studio!

Posted on September 16th, 2017 under Micro Art Studio, Mitterherbst, Sponsor, Turniej, Warheim Fantasy Skirmish. Posted by quidam corvus

Turniej Warheim FS – Mitterherbst. Sponsorzy – Micro Art Studio!|Tournament Warheim FS – Mitterherbst. Sponsors – Micro Art Studio!

Posted on September 16th, 2017 under Micro Art Studio, Mitterherbst, Sponsor, Turniej, Warheim Fantasy Skirmish. Posted by quidam corvus

InBoX: ZE30 Mixed Zombies II od CP Models Miniatures.

Posted on September 15th, 2017 under CP Models Miniatures, Figurki, recenzja, zombie. Posted by quidam corvus

InBoX: ZE30 Mixed Zombies II od CP Models Miniatures.

Posted on September 15th, 2017 under CP Models Miniatures, Figurki, recenzja, zombie. Posted by quidam corvus

Turniej Warheim FS – Mitterherbst. Sponsorzy i nagrody!|Tournament Warheim FS – Mitterherbst. Sponsors and prizes!

Posted on September 14th, 2017 under Mitterherbst, Nagrody, Sponsor, Turniej, Warheim Fantasy Skirmish. Posted by quidam corvus

Turniej Warheim FS – Mitterherbst. Sponsorzy i nagrody!|Tournament Warheim FS – Mitterherbst. Sponsors and prizes!

Posted on September 14th, 2017 under Mitterherbst, Nagrody, Sponsor, Turniej, Warheim Fantasy Skirmish. Posted by quidam corvus

Imperium, część 68 – Prowincje. Wolne państwo-miasto Nuln & Hrabstwo Wissenlandu, część 3 – Historia i polityka.

Posted on September 12th, 2017 under Historia i zwyczaje Imperium, Hrabstwo Wissenlandu, Imperium, Muszkieterzy z Nuln, Nuln, Prowincje. Posted by quidam corvus

– W Wissenlandzie tańczą, jak im w Nuln zagrają! 

– Z Księgi Przysłów & Powiedzeń, spisanej przez Alfreda Weltbohrera

Najjaśniejszy klejnot w koronie naszego wielkiego Imperium – Nuln jest spełnioną wizją naszej cywilizacji.

– Borgen von Hauger, kupiec z Nuln

Tak jak każde inne miasto w waszej krainie, Nuln jest odrażającym pokładem brudu i zarazy, usypanym na ruinach pozostawionych przez mój lud…

– Larandar, elfi bard

Najjaśniejsze klejnoty w tej waszej tak zwanej koronie niewątpliwie zostały oszlifowane przez krasnoludzie ręce. Reszta to typowa człecza, partacka robota…

– Brokk, krasnoludzki kanalarz

Gorące placki! Smaczne placki! Najlepsze w Nuln!

– Rudi Niziołek, sprzedawca placków na Reiks Platz

Najbardziej znanym miejscem w Wissenlandzie jest założony przez Zamnila Bugmana browar, który obecnie należy do znanego w całym Imperium syna piwowara, Josefa Bugmana. Położony nad Rzeką Sol browar produkuje najlepsze w całym Starym Świecie piwo. Od wieków, browar jest celem wypraw wielu imperialnych Krasnoludów, które chętnie oddają się pod komendę znanego piwowara. Browar Bugmana jest jednym z najlepiej strzeżonych miejsce w całym Imperium, co wcale nie dziwi, zważywszy na miłość jaką Krasnoludowie darzą złocisty napój. Wielu Krasnoludów poświęciło swe życie, broniąc browaru przed spragnionymi piwa Gigantami, które co kilka lat schodzą nieskładnymi kupami z Gór Szarych.

Choć współcześnie, rządzone przez księcia Bruno Pfeifrauchera Hrabstwo Wissenlandu jest silnie powiązane z Wolnym Miastem Nuln, to niegdyś prowincja cieszyła się dużą autonomią. Jednak lata konfliktów doprowadziły do osłabienia znaczenia prowincji.
Najwcześniejsza wiarygodna wzmianka o Kreutzhofen pochodzi z AS1614. W owym czasie, gdy nie istniało na tym terenie żadne określone prawo, ta mała wówczas wioska była celem częstych ataków Goblinów i zwykłych rzezimieszków. Mieszkańcy wielokrotnie ją opuszczali, jednak zawsze wracali, gdy wydawało im się, że niebezpieczeństwo minęło.

Kreutzhofen po raz pierwszy otrzymało prawa miejskie prawdopodobnie około AS2107, będąc wówczas wiejską osadą. Trzy lata wcześniej bretoński uczony i poszukiwacz Marc Oppoleaux odkrył przejście przez góry, nazwane później Szlakiem Montdidiera, docierając z Lasu Loren przez Góry Szare aż do Wusterburga. Odkrycie tego ewentualnego szlaku handlowego prowadzącego do Bretonni było, szczególnie w tamtym czasie, bardzo ważne dla władców Wissenlandu i miasta-państwa Nuln.

W AS2107 co najmniej trzech Imperatorów władało różnymi częściami rozbitego Imperium. Jeden z nich, mianujący się Imperatorem Adelbertem IIII, rezydował w Nuln i rządził Averlandem i Wissenlandem. Bezpośrednie handlowe połączenie z Bretonnią dawało możliwość zdobycia pieniędzy i bretonnskich najemników, co pozwoliłoby mu pokonać konkurentów do tronu z Middenheim i Talabheim. Adelbert, z pomocą Wielkiego Teogonista, wysłał więc znaczne siły do zabezpieczenia rejonu Kreutzhofen. Miał co prawda do dyspozycji jedynie swą nieliczną doborową piechotę, lecz pomoc zaoferował mu przybyły z Marienburga szlachcic i intrygant, hrabia Axel Reichenbach. Ekspedycja z Nuln szybko opanowała okolicę, zadając klęski goblinom i banitom, których wyprawy stały się odtąd rzadsze. Pod ochroną oddziałów Adelberta osiadło w Kreutzhofen wielu chłopów i rzemieślników. Jednak osadnicy szybko przekonali się, że wojsko miało nie tylko chronić, ale i zatrzymać, w razie potrzeby nawet siłą, w osadzie.

Hrabia Axel von Reichenbach upodobał sobie tę okolicę. Handel z Bretonnią kwitł, a on napełniał swój skarbiec pieniędzmi z podatków. Ten drobny dotąd szlachcic z Marienburga mógł teraz pozwolić sobie na wystawienie wspaniałego pałacu, wybudowanego rękoma cieśli sprowadzonych z osady. Jego pozycja absolutnego władcy Kreutzhofen była brutalnie umacniana przez wiernych mu żołnierzy, których oddanie zaskarbił sobie ofiarowanymi im bogactwami. Ucisk przybierał na sile. Dobra przybyszów zostały skonfiskowane, a wieśniaków sprowadzono do roli niewolników. Ci, którzy ośmielili się narzekać, byli natychmiast likwidowani.

Następcy Axela von Reichenbacha okazali się równie bezwzględnymi tyranami. Powstrzymywali rozwój jakichkolwiek kontaktów z Tileą, byle tylko utrzymać swe pobliskie złoża rud żelaza. Hrabia Bruno von Reichenbach (2158-2213) wynajął nawet pewnego odkrywcę, by ten zbadał podziemny odcinek Rzeki Soll, zwany przez miejscowych Rzeką Pogłosów, na południe od osady. Człowiek ten wyruszył po wspaniałej i hucznej uczcie pożegnalnej, by po kilku tygodniach powrócić. Opowiadał o rzece, po której nie da się płynąć, i o straszliwych podziemnych potworach. Swą nieudaną wyprawę opisał potem w księdze, za co został nadzwyczaj hojnie wynagrodzony przez przebiegłego Brunona. Niepowodzenie wyprawy zagwarantowało mu bowiem, że nikł nie odważył się na podróż tą drogą, dopóki nie przebyli jej od drugiej strony Tileańczycy.

Na początkach XXIIII wieku wojska z całego Imperium stawiły się na wezwanie charyzmatycznego wodza, Magnusa von Bildhofena. Ogromna armia pokonała w Kislevie siły Chaosu, a jej dowódca stał się Imperatorem Magnusem I, niekwestionowanym władcą zjednoczonego na powrót Imperium.

Ciemiężona i uciskana ludność Kreutzhofen podniosła bunt przeciwko swym władcom. Rodzina Reichenbachów została wymordowana, a jej pałac zrównano z ziemią. Lata cierpień podsycały wściekłość ludu, a gdy żołnierze zostali wezwani do walki w Kislevie, Reichenbach został bez ochrony. Mieszkańcy twierdzili potem, i tak powiedzieli nowym władzom, że hrabia został zabity przez bandytów. Wersja ta została rozpowszechniona przez tych, którzy uciekli do Bretonni i Tilei przed spodziewanymi represjami. W pogrążonym w kryzysie i wstrząsanym wojną Imperium nikt nie wątpił w jej prawdziwość.

Mądrość i polityczna zręczność Magnusa stały się legendarne. Gdy zjednoczone przez niego Imperium zostało odbudowane, powierzył od sprawowanie władzy nad Wissenlandem słynącemu z roztropności rodowi von Pfeifraucherów. Za radą Wielkiego Teogonista przyłączył także hrabstwo Kreutzhofen do Nuln, by żaden tyran nie mógł nim ponownie zawładnąć.

W następnych latach, w miarę rozwijania handlu z sąsiednimi krajami, liczebność garnizonu stacjonującego w Kreutzhofen była stopniowo zmniejszana, a okolica stawała się spokojniejsza. Od przeszło stulecia Zielonoskórzy nie najechali tych terenów, a układy ze von Steinkuhlerami, rządzącymi częścią ziem Księstw Granicznych, wzmocniła bezpieczeństwo na południowej granicy.

Imperium, część 68 – Prowincje. Wolne państwo-miasto Nuln & Hrabstwo Wissenlandu, część 3 – Historia i polityka.

Posted on September 12th, 2017 under Historia i zwyczaje Imperium, Hrabstwo Wissenlandu, Imperium, Muszkieterzy z Nuln, Nuln, Prowincje. Posted by quidam corvus

– W Wissenlandzie tańczą, jak im w Nuln zagrają! 

– Z Księgi Przysłów & Powiedzeń, spisanej przez Alfreda Weltbohrera

Najjaśniejszy klejnot w koronie naszego wielkiego Imperium – Nuln jest spełnioną wizją naszej cywilizacji.

– Borgen von Hauger, kupiec z Nuln

Tak jak każde inne miasto w waszej krainie, Nuln jest odrażającym pokładem brudu i zarazy, usypanym na ruinach pozostawionych przez mój lud…

– Larandar, elfi bard

Najjaśniejsze klejnoty w tej waszej tak zwanej koronie niewątpliwie zostały oszlifowane przez krasnoludzie ręce. Reszta to typowa człecza, partacka robota…

– Brokk, krasnoludzki kanalarz

Gorące placki! Smaczne placki! Najlepsze w Nuln!

– Rudi Niziołek, sprzedawca placków na Reiks Platz

Najbardziej znanym miejscem w Wissenlandzie jest założony przez Zamnila Bugmana browar, który obecnie należy do znanego w całym Imperium syna piwowara, Josefa Bugmana. Położony nad Rzeką Sol browar produkuje najlepsze w całym Starym Świecie piwo. Od wieków, browar jest celem wypraw wielu imperialnych Krasnoludów, które chętnie oddają się pod komendę znanego piwowara. Browar Bugmana jest jednym z najlepiej strzeżonych miejsce w całym Imperium, co wcale nie dziwi, zważywszy na miłość jaką Krasnoludowie darzą złocisty napój. Wielu Krasnoludów poświęciło swe życie, broniąc browaru przed spragnionymi piwa Gigantami, które co kilka lat schodzą nieskładnymi kupami z Gór Szarych.

Choć współcześnie, rządzone przez księcia Bruno Pfeifrauchera Hrabstwo Wissenlandu jest silnie powiązane z Wolnym Miastem Nuln, to niegdyś prowincja cieszyła się dużą autonomią. Jednak lata konfliktów doprowadziły do osłabienia znaczenia prowincji.
Najwcześniejsza wiarygodna wzmianka o Kreutzhofen pochodzi z AS1614. W owym czasie, gdy nie istniało na tym terenie żadne określone prawo, ta mała wówczas wioska była celem częstych ataków Goblinów i zwykłych rzezimieszków. Mieszkańcy wielokrotnie ją opuszczali, jednak zawsze wracali, gdy wydawało im się, że niebezpieczeństwo minęło.

Kreutzhofen po raz pierwszy otrzymało prawa miejskie prawdopodobnie około AS2107, będąc wówczas wiejską osadą. Trzy lata wcześniej bretoński uczony i poszukiwacz Marc Oppoleaux odkrył przejście przez góry, nazwane później Szlakiem Montdidiera, docierając z Lasu Loren przez Góry Szare aż do Wusterburga. Odkrycie tego ewentualnego szlaku handlowego prowadzącego do Bretonni było, szczególnie w tamtym czasie, bardzo ważne dla władców Wissenlandu i miasta-państwa Nuln.

W AS2107 co najmniej trzech Imperatorów władało różnymi częściami rozbitego Imperium. Jeden z nich, mianujący się Imperatorem Adelbertem IIII, rezydował w Nuln i rządził Averlandem i Wissenlandem. Bezpośrednie handlowe połączenie z Bretonnią dawało możliwość zdobycia pieniędzy i bretonnskich najemników, co pozwoliłoby mu pokonać konkurentów do tronu z Middenheim i Talabheim. Adelbert, z pomocą Wielkiego Teogonista, wysłał więc znaczne siły do zabezpieczenia rejonu Kreutzhofen. Miał co prawda do dyspozycji jedynie swą nieliczną doborową piechotę, lecz pomoc zaoferował mu przybyły z Marienburga szlachcic i intrygant, hrabia Axel Reichenbach. Ekspedycja z Nuln szybko opanowała okolicę, zadając klęski goblinom i banitom, których wyprawy stały się odtąd rzadsze. Pod ochroną oddziałów Adelberta osiadło w Kreutzhofen wielu chłopów i rzemieślników. Jednak osadnicy szybko przekonali się, że wojsko miało nie tylko chronić, ale i zatrzymać, w razie potrzeby nawet siłą, w osadzie.

Hrabia Axel von Reichenbach upodobał sobie tę okolicę. Handel z Bretonnią kwitł, a on napełniał swój skarbiec pieniędzmi z podatków. Ten drobny dotąd szlachcic z Marienburga mógł teraz pozwolić sobie na wystawienie wspaniałego pałacu, wybudowanego rękoma cieśli sprowadzonych z osady. Jego pozycja absolutnego władcy Kreutzhofen była brutalnie umacniana przez wiernych mu żołnierzy, których oddanie zaskarbił sobie ofiarowanymi im bogactwami. Ucisk przybierał na sile. Dobra przybyszów zostały skonfiskowane, a wieśniaków sprowadzono do roli niewolników. Ci, którzy ośmielili się narzekać, byli natychmiast likwidowani.

Następcy Axela von Reichenbacha okazali się równie bezwzględnymi tyranami. Powstrzymywali rozwój jakichkolwiek kontaktów z Tileą, byle tylko utrzymać swe pobliskie złoża rud żelaza. Hrabia Bruno von Reichenbach (2158-2213) wynajął nawet pewnego odkrywcę, by ten zbadał podziemny odcinek Rzeki Soll, zwany przez miejscowych Rzeką Pogłosów, na południe od osady. Człowiek ten wyruszył po wspaniałej i hucznej uczcie pożegnalnej, by po kilku tygodniach powrócić. Opowiadał o rzece, po której nie da się płynąć, i o straszliwych podziemnych potworach. Swą nieudaną wyprawę opisał potem w księdze, za co został nadzwyczaj hojnie wynagrodzony przez przebiegłego Brunona. Niepowodzenie wyprawy zagwarantowało mu bowiem, że nikł nie odważył się na podróż tą drogą, dopóki nie przebyli jej od drugiej strony Tileańczycy.

Na początkach XXIIII wieku wojska z całego Imperium stawiły się na wezwanie charyzmatycznego wodza, Magnusa von Bildhofena. Ogromna armia pokonała w Kislevie siły Chaosu, a jej dowódca stał się Imperatorem Magnusem I, niekwestionowanym władcą zjednoczonego na powrót Imperium.

Ciemiężona i uciskana ludność Kreutzhofen podniosła bunt przeciwko swym władcom. Rodzina Reichenbachów została wymordowana, a jej pałac zrównano z ziemią. Lata cierpień podsycały wściekłość ludu, a gdy żołnierze zostali wezwani do walki w Kislevie, Reichenbach został bez ochrony. Mieszkańcy twierdzili potem, i tak powiedzieli nowym władzom, że hrabia został zabity przez bandytów. Wersja ta została rozpowszechniona przez tych, którzy uciekli do Bretonni i Tilei przed spodziewanymi represjami. W pogrążonym w kryzysie i wstrząsanym wojną Imperium nikt nie wątpił w jej prawdziwość.

Mądrość i polityczna zręczność Magnusa stały się legendarne. Gdy zjednoczone przez niego Imperium zostało odbudowane, powierzył od sprawowanie władzy nad Wissenlandem słynącemu z roztropności rodowi von Pfeifraucherów. Za radą Wielkiego Teogonista przyłączył także hrabstwo Kreutzhofen do Nuln, by żaden tyran nie mógł nim ponownie zawładnąć.

W następnych latach, w miarę rozwijania handlu z sąsiednimi krajami, liczebność garnizonu stacjonującego w Kreutzhofen była stopniowo zmniejszana, a okolica stawała się spokojniejsza. Od przeszło stulecia Zielonoskórzy nie najechali tych terenów, a układy ze von Steinkuhlerami, rządzącymi częścią ziem Księstw Granicznych, wzmocniła bezpieczeństwo na południowej granicy.

Zebrane z tygodnia #339. Chosen from the week #339.

Posted on September 9th, 2017 under Zebrane z tygodnia. Posted by quidam corvus

Model tygodnia   |   Miniature of the week

Rök Trollbloods painted by Adv.

Warhammer Fantasy

Nowości   |   News

Poradniki   |   Tutorials

Recenzje   |   Reviews

Podsumowania   |   Summaries

Kulturą w płot.

Inne   |   Others

The Chained Necronomicon.

Zebrane z tygodnia #339. Chosen from the week #339.

Posted on September 9th, 2017 under Zebrane z tygodnia. Posted by quidam corvus

Model tygodnia   |   Miniature of the week

Rök Trollbloods painted by Adv.

Warhammer Fantasy

Nowości   |   News

Poradniki   |   Tutorials

Recenzje   |   Reviews

Podsumowania   |   Summaries

Kulturą w płot.

Inne   |   Others

The Chained Necronomicon.

InBoX: Beast od Scibor MM.

Posted on September 8th, 2017 under chaos, Figurki, Ogr, Ogr Chaosu, recenzja, Scibor Monstrous Miniatures. Posted by quidam corvus

InBoX: Beast od Scibor MM.

Posted on September 8th, 2017 under chaos, Figurki, Ogr, Ogr Chaosu, recenzja, Scibor Monstrous Miniatures. Posted by quidam corvus

Postać Dramatu – Ruben van Dijk, Dompteur z Jałowej Krainy.

Posted on September 7th, 2017 under Cyrkowcy z Ligii Ostermarku, Dompteur z Jałowej Krainy, Gladiatorzy z Jałowej Krainy, Postacie Dramatu, Ruben van Dijk, Warheim Fantasy Skirmish, zasady, Zbrojna chorągiew z Kisleva. Posted by quidam corvus

Dziś mam dla Was propozycję zasad kolejnej Postaci Dramatu do Warheim FS – szanowne państwo-draństwo oto Ruben van Dijk, Dompteur z Jałowej Krainy.

Wszelkie uwagi, komentarze i sugestie mile widziane. Jeżeli dostrzegliście jakieś błędu lub macie pomysł na jakąś modyfikację to piszcie.

Jeśli szanowne państwo-draństwo ma pomysły na kolejnych bohaterów specjalnych do Warheim FS, a wystarczy mi nawet krótki opis zawarty w kilku zdaniach, to piszcie śmiało w komentarzach poniżej.

Zachęcam także do POLUBIENIA gry Warheim FS na FB,
dołączenia do BLOGOSFERY oraz komentowania wpisów!
Zapraszam także na forum AZYLIUM, które skupia graczy
Mordheim i Warheim FS.

Postać Dramatu – Ruben van Dijk, Dompteur z Jałowej Krainy.

Posted on September 7th, 2017 under Cyrkowcy z Ligii Ostermarku, Dompteur z Jałowej Krainy, Gladiatorzy z Jałowej Krainy, Postacie Dramatu, Ruben van Dijk, Warheim Fantasy Skirmish, zasady, Zbrojna chorągiew z Kisleva. Posted by quidam corvus

Dziś mam dla Was propozycję zasad kolejnej Postaci Dramatu do Warheim FS – szanowne państwo-draństwo oto Ruben van Dijk, Dompteur z Jałowej Krainy.

Wszelkie uwagi, komentarze i sugestie mile widziane. Jeżeli dostrzegliście jakieś błędu lub macie pomysł na jakąś modyfikację to piszcie.

Jeśli szanowne państwo-draństwo ma pomysły na kolejnych bohaterów specjalnych do Warheim FS, a wystarczy mi nawet krótki opis zawarty w kilku zdaniach, to piszcie śmiało w komentarzach poniżej.

Zachęcam także do POLUBIENIA gry Warheim FS na FB,
dołączenia do BLOGOSFERY oraz komentowania wpisów!
Zapraszam także na forum AZYLIUM, które skupia graczy
Mordheim i Warheim FS.

Imperium, część 67 – Prowincje. Wolne państwo-miasto Nuln & Hrabstwo Wissenlandu, część 2 – Ludność.

Posted on September 5th, 2017 under Historia i zwyczaje Imperium, Hrabstwo Wissenlandu, Imperium, Muszkieterzy z Nuln, Nuln, Prowincje. Posted by quidam corvus

Rdzenni Wissenlandczycy to potomkowie Merogenów, którzy zasiedlili te ziemie w czasach przed Imperium. Podobnie jak Unberogenowie na północy, Merogenowie od początku swej historii utrzymywali dobre stosunki z Krasnoludami, szczególnie z królestwem Karak Norn, i odpowiedzieli tłumnie, gdy Sigmar wezwał lud do walki przed Bitwą na Przełęczy Czarnego Ognia. Podobno to właśnie wpływ Krasnoludów jest powodem, dla którego wielu Wissenlandczyków ma niski wzrost i mówi w zwięzły sposób. Tutejsi ludzie okazują niewiele cierpliwości dla kwiecistych przemów, a jeszcze mniej dla artystów, poetów i fircykowatych Reiklandczyków lub Bretończyków.

Mieszkańcy Wissenlandu są uważani za ponuraków. Upadek Sollandu był mrocznym rozdziałem w historii Imperium, a Wissenlandczycy wydają się nieść brzemię tego wstydu. To hardzi ludzie, unikający zbędnych słów i okazujący niewiele emocji. Ich niewzruszone usposobienie mięknie, gdy nieco podchmieleni, mogą zaśpiewać Lament Sollandu, albo inną, równie smutną balladę. Wissenlandczycy mają stoicką naturę, można na nich liczyć i nie cofają się przed wyrzeczeniami, jeśli zajdzie taka potrzeba. Jednakże od ich wad można zaliczyć częste przygnębienie, apatię oraz obsesję na punkcie wiary w bogów.

Ciężka, pozbawiona emocji mowa oraz praktyczna natura znajdują swoje odbicie w kuchni Wissenlandu. Choć tutejsi mieszkańcy znani są z tego, że podają na stoły doskonałe wina z Tilei lub Bretonni, okrywa ich także niesława z powodu tutejszego płaskiego, zakalcowatego chleba, zawiesistych gulaszów z baraniny oraz ciężkich sążnistych pierogów.

Mieszkańcy Nuln bardzo różnią się od reszty Wissenlandczyków. Są bardziej ekspresyjni i emocjonalni niż ich wiejscy kuzyni. Podczas rozmowy mają zwyczaj żywiołowo gestykulować, co być może jest spowodowane wpływem znacznej w regionie populacji Tileańczyków. Mówi się, że lubią jaskrawe ubiory i biżuterię; sama Księżna-Elektorka posiada podobno ponad 10 tysięcy kompletów strojów.

Imperium, część 67 – Prowincje. Wolne państwo-miasto Nuln & Hrabstwo Wissenlandu, część 2 – Ludność.

Posted on September 5th, 2017 under Historia i zwyczaje Imperium, Hrabstwo Wissenlandu, Imperium, Muszkieterzy z Nuln, Nuln, Prowincje. Posted by quidam corvus

Rdzenni Wissenlandczycy to potomkowie Merogenów, którzy zasiedlili te ziemie w czasach przed Imperium. Podobnie jak Unberogenowie na północy, Merogenowie od początku swej historii utrzymywali dobre stosunki z Krasnoludami, szczególnie z królestwem Karak Norn, i odpowiedzieli tłumnie, gdy Sigmar wezwał lud do walki przed Bitwą na Przełęczy Czarnego Ognia. Podobno to właśnie wpływ Krasnoludów jest powodem, dla którego wielu Wissenlandczyków ma niski wzrost i mówi w zwięzły sposób. Tutejsi ludzie okazują niewiele cierpliwości dla kwiecistych przemów, a jeszcze mniej dla artystów, poetów i fircykowatych Reiklandczyków lub Bretończyków.

Mieszkańcy Wissenlandu są uważani za ponuraków. Upadek Sollandu był mrocznym rozdziałem w historii Imperium, a Wissenlandczycy wydają się nieść brzemię tego wstydu. To hardzi ludzie, unikający zbędnych słów i okazujący niewiele emocji. Ich niewzruszone usposobienie mięknie, gdy nieco podchmieleni, mogą zaśpiewać Lament Sollandu, albo inną, równie smutną balladę. Wissenlandczycy mają stoicką naturę, można na nich liczyć i nie cofają się przed wyrzeczeniami, jeśli zajdzie taka potrzeba. Jednakże od ich wad można zaliczyć częste przygnębienie, apatię oraz obsesję na punkcie wiary w bogów.

Ciężka, pozbawiona emocji mowa oraz praktyczna natura znajdują swoje odbicie w kuchni Wissenlandu. Choć tutejsi mieszkańcy znani są z tego, że podają na stoły doskonałe wina z Tilei lub Bretonni, okrywa ich także niesława z powodu tutejszego płaskiego, zakalcowatego chleba, zawiesistych gulaszów z baraniny oraz ciężkich sążnistych pierogów.

Mieszkańcy Nuln bardzo różnią się od reszty Wissenlandczyków. Są bardziej ekspresyjni i emocjonalni niż ich wiejscy kuzyni. Podczas rozmowy mają zwyczaj żywiołowo gestykulować, co być może jest spowodowane wpływem znacznej w regionie populacji Tileańczyków. Mówi się, że lubią jaskrawe ubiory i biżuterię; sama Księżna-Elektorka posiada podobno ponad 10 tysięcy kompletów strojów.

Zebrane z tygodnia #338. Chosen from the week #338.

Posted on September 2nd, 2017 under Zebrane z tygodnia. Posted by quidam corvus

Model tygodnia   |   Miniature of the week

Slåsbil painted by Kristian from Secrets of the Void.

Warhammer Fantasy

Nowości   |   News

Poradniki   |   Tutorials

Recenzje   |   Reviews

Podsumowania   |   Summaries

Inne   |   Others

Good Reads 56 with Orks, Maps, Mutants, and Marines. Get Inspired.

Zebrane z tygodnia #338. Chosen from the week #338.

Posted on September 2nd, 2017 under Zebrane z tygodnia. Posted by quidam corvus

Model tygodnia   |   Miniature of the week

Slåsbil painted by Kristian from Secrets of the Void.

Warhammer Fantasy

Nowości   |   News

Poradniki   |   Tutorials

Recenzje   |   Reviews

Podsumowania   |   Summaries

Inne   |   Others

Good Reads 56 with Orks, Maps, Mutants, and Marines. Get Inspired.

InBoX: Imperial Highlanders Backpacks od Kromlech.

Posted on September 1st, 2017 under Kromlech.eu, recenzja. Posted by quidam corvus